Alternatieve kerstbok

Het is weer tijd om een kerstbok te gaan maken, of een julbock zoals het in het Zweeds heet. Ik lees op mijn eigen site dat ik dit al sinds 2009 doe en deze traditie moet natuurlijk in ere gehouden worden. In 2009, de eerste keer, maakte ik gelijk 2 kerstbokken en deze gingen mee op de jaarlijkse kerstkaart.

Maar nu is het een beetje moeilijker, gewoon even een of meerdere sparretjes neerhalen in ons eigen bos, dat kan niet meer. In het bos achter ons staan er genoeg, ook veel die wel uitgedund moeten worden. Maar dit is van de gemeente en of deze zo blij is als ik hier even ga zagen, dat denk ik eigenlijk niet. Zou wat worden als iedereen dat zo deed, dan was het bos snel weg. Vorig jaar was er een spar omgewaaid en had ik daardoor takken genoeg om een kerstbok te maken. Ik dacht nu eerst om een stukje te rijden en een bos bij de weg een beetje uit te dunnen. Mag natuurlijk ook niet maar als het alleen weghalen is wat toch te dicht op elkaar staat is dit niet zo erg. Dat plan heb ik toch maar opgegeven. Nu dacht ik om een kerstbok te maken van mos, dat hebben we zat hier tegenover in het bos en lijkt mij snel aan te groeien. Als test gisteren 2 soorten mos meegenomen. Vandaag begonnen met het skelet te maken van de kerstbok. Gewoonlijk krijg ik advies van Hans maar deze ligt nu ziek in bed. Vorige week heeft hij zijn kuit verstuikt of verrekt en dit wil maar niet over gaan. Zelfs zijn bovenbeen is nu heel pijnlijk. Een aantal tips van hem, herinner ik nog wel. Bij “wild” hout altijd eerst voorboren en schroeven, niet met spijkers. Ik ben niet handig met boor, schroefmachine, schroevendraaier en zaag. Het verbaast mij altijd hoe verschrikkelijk onhandig ik juist ben met dit soort activiteiten. Gelukkig maakt het voor het skelet niet veel uit. Dit kan naderhand opgestookt worden en wordt bedekt dus je ziet het niet. Wat geluk is, bedenk ik, als ik het later bekijk. Ik test met mos. De eerste soort die ik uit een poel moest vissen is mooi lichtgroen maar heeft te lange uitlopers en bedekt haast niets. Deze is niet geschikt, terug naar de vindplaats dus. De andere soort groeit op de grond, heeft wel veel blaadjes enzo in zich maar lijkt goed te kunnen bedekken en met ijzerdraad vastgezet te kunnen worden. Deze dus maar. Als test doe ik een poot. Op de foto misschien moeilijk te zien maar een poot is bedekt en verder ligt de rest nog even op het lijfje. Morgen maakt ik de bok af, vandaag nog even de eerste soort mos terugbrengen en meer plukken van de tweede soort. Samen met Sverker doe ik dit. Wat uiteraard inhoudt dat Sverker zijn eigen feestje houdt en het mij, bijna, onmogelijk maakt om geconcentreerd mos te zoeken (het moeten mooie stukjes zijn). Ik zet hem dus maar even vast aan een boom. Na het zoeken naar huis, het mos tijdelijk op het benedenbalkon, het gaat al schemeren ondanks dat het net rond drieën is.