Omgangsvormen

Onderstaand artikel is gebaseerd op mijn ervaringen, het bevat geen algemene mening maar alleen de mijne. Ik wil niet generaliseren en wil geen mensen beledigen. Als ik dat doe dan hierbij mijn excuses.

Zweden zijn veel voorzichtiger met elkaar. Ze praten minder direkt, zeggen bijvoorbeeld nauwelijks dat ze iets niet willen of niet leuk vinden. Het wordt vaak ingekleed met dat ze denken dat iets niet leuk is of ze houden zich op de vlakte. Ze zijn heel vriendelijk, vaak verlegen , introvert.
Het komt voor dat iemand toezegt dat hij/zij iets zal doen maar dat dan nooit doet. Vaak wil de persoon dat dan niet maar is het te moeilijk om dat te zeggen of men denkt dat men de ander beledigd. Het is dan ook niet de bedoeling om iemand te herinneren aan iets dat toegezegd is. In het werkklimaat is dat nog wel erg moeilijk.

Er is veel individuele ruimte.
Kritiek op elkaar hebben gebeurd niet. Alles is goed gedaan. Een goede feedback die ook opbouwend kan zijn gebeurd niet. Ergens onderuit komen is makkelijk, gewoon nooit meer op terugkomen. Dit kan makkelijk zijn maar veroorzaakt ook veel stress.

Als je zoals ik uit Nederland komt en een nogal extrovert persoon bent is het moeilijk om situaties in te schatten. Hoe weet ik of iemand iets niet wil? De signalen zijn te onduidelijk voor mij. Konkreet vragen levert ook geen duidelijkheid op. Dit kan zelfs dwingend over komen.

Het verhaal gaat dat er veel zelfmoord gepleegd wordt in Zweden. Ik denk zelf dat dit aan de communicatie ligt. Het hoort niet om openlijk problemen te bespreken of om eens lekker ruzie te hebben en de waarheid te zeggen. Daar wordt je volgens mij ongelukkig van. Een keertje schreeuwen lucht op. Ik heb een keer een goede discussie gehad (dat is mijn beschrijving van de situatie) en dat was heel erg schikken voor de zweedse collega waar ik deze mee had. Hij dacht dat ik rest van mijn leven boos op hem zou blijven.

Relaties.
Veel zweden zijn gescheiden en hebben weer een nieuwe relatie. De kinderen die in de relatie meekomen heten bonusbarn. Die krijg je er dus als bonus bij. Er lijkt gemakkelijk een eind aan een relatie gemaakt te worden. Er zijn maar weinig mensen die hun hele leven bij elkaar zijn. De samenleving is veel individualistischer mogelijk is dit een reden. Voor de regering, belasting etc. staat elk persoon op zichzelf.
Bonusbarn is wel een leuke term. De houding ten opzichte van kinderen is heel positief. Bijna elke man in Zweden is dol op kinderen en het is vanzelfsprekend dat er jong aan begonnen wordt. Er is ook veel ondersteuning voor als je kinderen hebt. De creche wordt door de gemeente geregeld en is goedkoop (“Man betalar 3% (max 1260 kr) av hushållets månadsinkomst (brutto)”, dus bruto maximaal 1260 kr of 3 % van de bruto maandinkomsten). Er is lang vrij als je een kind krijgt ongeveer een jaar. Er is een regeling als het kind ziek is en je daardoor niet naar je werk kan. Iedereen begrijpt dit ook.

Eten, maaltijden.
Er wordt veel gegeten in Zweden vind ik. Koffiedrinken met iets erbij heeft een speciaal werkwoord: fika. Het is niet een koekje erbij maar verschillende types en van alle pak je minstens 1. De Nederlandse gewoonte met een koektrommeltje waar de deksel opgaat zal hier heel ongewoon gevonden worden. Meestal staat er ook een extra schotelje bij je kopje waar de verzameling koekjes op kunnen. ’s morgens zo rond tien uur wordt er gefikat, rond half twaalf gaat er gegeten worden. Dit is een volledige avondmaaltijd. Er wordt of een warme maaltijd meegenomen van huis die in de magnetron wordt opgewarmd of er wordt een restaurant in de buurt bezocht. Uit eten is goedkoop tussen de middag momenteel tussen de 70-80 sek (7-8,5 euro). Vaak keus tussen 2 gerechten. Het kan wel vet eten zijn. ‘S avonds wordt er ook nog gewoon thuis gegeten.