Historie

Ons huis heeft een grote rol gespeeld toen Dalkarlsberg nog een belangrijk mijnwerkersstadje was. Er woonden hier toen heel veel mensen en allen werkten in de mijnen. Het was ijzerwinning, de stenen hier bevatten veel ijzer. In ons huis woonde een familie die veel macht in het gebied hadden. Hier een kaart van het huis in 1901 (archief hembygdsföreningen).

Op deze kaart zie je het grote huis dat op ons landgoed stond. Dit is verhuist naar Gyttorp, een dorpje 12 kilometer van ons af richting Nora. Ik dacht dat het zo in begin 1900 verhuist was. Deze kaart is volgens de tekst die erop geschreven staat van 1901 dus in ieder geval daarna. In Gyttorp is het afgebroken rond 1950 daar zijn toen nieuwe huizen gebouwd. Op de achtergrond lijkt ons huidige huis te staan. Op de foto zie je een kronkelige boom staan. Een soort den is dit. Deze staat er nu nog maar is net in de zware winter van 2009/2010 dood gegaan.

Van de fotograaf in Nora kreeg ik een andere foto ook zo rond die tijd.

 Hier zie je het grote huis van voren. Ervoor staat een handelsbod, een grote verkoopschuur. Deze staat er nu nog. En de eiken ervoor die staan er nog. Deze hebben we in 2009 laten renoveren. Een dure grap maar het leek ons noodzakelijk. Verder kreeg ik nog 2 foto’s van de beheerder van het archief van de Hembygdsförening, Astrid Andersen. Deze zijn zo van rond 1960 geloof ik. Toe was het hier nog geen bos en alles geheel landbouwgrond.

Hier zie je ons huis van opzij. Je kijkt hier op de Torp (een huis dat wij als vakantiehuis gebruiken) en de handelsbod die je op de vorige foto ook zag. Als je nu dezelfde foto neemt dan is het landschap heel anders. Nadat de mijnen gesloten zijn is er overal bos aangeplant en daardoor is er nu overal een bos. De bomen zijn eigendom van Sveaskog en zij verkopen de bomen weer als ze groot genoeg zijn. In diverse delen zijn ze nu al bezig bomen aan het weghalen. Hier nog een foto van dezelfde tijd (1960) van de Torp.

ook zo heel kaal. “torp” staat voor boerderij en dat was het waarschijnlijk vroeger ook. Het is bewoont geweest door grote gezinnen. Een man uit ons dorp Karl-Enar vertelde dat ze er met zijn 5-en in woonde. De beneden-verdieping is wel veranderd. Vroeger zat er waarschijnlijk geen douche en zo in.