De emigratie

In 2007 half juni en officieel 1 juli (eerst 14 dagen vakantie) verhuisd naar Zweden.
Waarom?
Moeilijk om een heel concreet antwoord te geven, het was ons gevoel dat hierbij de beslissing nam.
We waren nadat we in 2006 het huis in Zweden hadden ingericht en daar enkele weken geweest waren, de hele tijd in Nederland bezig om te kijken wanneer we weer naar Zweden konden. We vonden het zo mooi en fijn, de ruimte, de natuur, de rust, de natuurlijke geuren, niet overal lawaai, stank en mensen, geweldig.
Dus het was noodzakelijk om te verhuizen. Rationeel en emotioneel waren we uit evenwicht. Emotioneel wilden we naar Zweden en daar genieten van alles wat dit ons bood. Rationeel was het beter om in Nederland te blijven. Hier hadden we alles opgebouwd, huis, werk, bezigheden, familie en vrienden. Het was ook veiliger om in Nederland te blijven, daar was alles bekend, kenden we de taal en gewoontes en wisten hoe alles te hanteren. Maar emotioneel ging het niet meer. Als je je niet meer thuisvoelt zoals wij hadden dan moet dit als eerste opgelost worden. Dus werd het emigreren naar Zweden. Destijds zag ik het niet zo als een grote stap maar dat is het natuurlijk wel.

Een aantal zaken hadden we wel goed uitgezocht. Zo hebben we een huis op het platteland gekocht dat in de buurt (50km) ligt van 2 grote steden. Zo wordt de kans op werk groter natuurlijk.
We hadden geïnformeerd hoe het er toe ging in de winter, sneeuwruimen etc. is niet echt een pretje om dit om 6 uur ’s morgens te moeten doen.
En we hadden spaargeld zodat we het even uit konden zingen zonder werk. Daardoor was de druk op werk vinden niet zo hoog.
Ook hadden we de afspraak gemaakt dat Hans alles om het huis zou verzorgen zodat ik mij gewoon met werk bezig kon houden. Een groot gebied met meerdere huizen vraagt nu eenmaal erg veel aandacht. En de tijd voor verbeteringen is beperkt in Zweden, in de winter kunnen er geen grote klussen opgepakt worden.

Lees meer over ons, klik HIER.