Het gaat goed met mijn heup. Nauwelijks pijn of complicaties. Nadeel is dat het moeilijk is om mij rustig te houden. We zijn sinds Hemelvaartsdag in zuid Zweden en er is best veel te doen. Beide huizen zijn altijd verhuurd en dan krijgt de tuin weinig aandacht. Grasmaaien dat wel, er zijn ook 2 grasmaaiers maar snoeien is nooit gebeurd. Veel struiken en bomen zijn uitgegroeid en sommige hebben het al opgegeven. Prima werk voor mij als ik 100 % was maar nu moet ik mij rustig houden. Ik doe wel wat, heb bloembakken opgevrolijkt en bakken ingezaaid. En een paar ramen gewassen, dat was hard nodig. Volgende week gaat het verband van de wond en kom ik misschien in een ander ritme. De week daarna afspraak bij de fysiotherapeut. Dan hoor ik of ik goed loop en krijg moeilijkere oefeningen. Hans heeft veel te doen, al het werk moet door hem gedaan worden. Ook autorijden moet hij helemaal alleen doen. De hond, Jukka, is geheel zijn verantwoordelijkheid. Eerder was ik het die ‘s nachts en ‘s morgensvroeg eruit ging. Nu is hij het. Jukka moet iets meer aandringen want Hans slaapt vast. Maar dat gaat prima.
Het huis met de prachtige paardenbloemen.
Molkom gaat nu ook de verkoop in. Hier hebben we een iets andere werkwijze gekozen. Eerst komt het huis alleen bij de makelaar te staan en gaat de makelaar geïnteresseerden benaderen. Na een aantal weken komt het dan op de algemene huizensite Hemnet. Zien hoe dat gaat. We maken van zuid Zweden ons vaste woonadres en in Molkom zullen we alleen zijn als er afspraken zijn.
Het huis in Ställdalen, ons vakantiehuis, heeft veel geïnteresseerden maar hier is nog niet echt iets uitgekomen. De advertentie op Marktplaats heeft een geïnteresseerde familie opgeleverd. Deze heb ik verwezen naar de makelaar, Christina, want zij weet alles van het kopen van een huis in Zweden door buitenlanders. Zij weet ook veel over het huis, dus tijdens de bezichtiging kan ze veel hierover vertellen. Evt. kan Hans nog meelopen, voor mij is dat iets moeilijker. Niets meer gehoord van deze familie. Jammer als dit niets oplevert, juist dit huis is zo handig om te hebben als je verder weg woont. Christina heeft meer foto’s gemaakt, kijk HIER naar de link.
Hans wil graag dat Jukka gaat zwemmen, dat deed hij eerder met de hond voor Sverker, Mika, en vond hij heel gezellig. Jukka is niet bang voor water maar zwemmen heeft hij nog niet gedaan. Gelukkig zit het meer hier erg dichtbij dus trainen kan regelmatig.
Ik zit nu heerlijk op het terras bij ons vakantiehuis en het is rond de 20 graden. Ondanks dat er voor de verkoop nog heel wat opgeruimd moet worden, kan ik hier rustig zitten want ik ben immers afgelopen maandag geopereerd. Ik moet mijn gemak houden en dat doe ik dan ook. De operatie is tot nu toe geweldig meegevallen, alleen maandag had ik veel pijn en voelde mij geheel lamgeslagen. Ik was de eerste die geopereerd werd en na een derde desinfectie douche lag ik hier om 8.45 klaar voor. Er was gezegd dat ik niet geheel buiten bewustzijn zou zijn maar ik kan me er geheel niets meer van herinneren. Om met Rutte te spreken ‘ik heb hier geen actieve herinneringen aan’. Zo rond 10.30 begint mijn herinnering weer te werken. Eerst heel erg duf, veel slapen, toen een gigantische huilbui, waarom, ik weet het niet. Zo rond 14 uur kwam ik een beetje op de wereld terug. Er werd vooral veel gemeten, de urineblaas werd om het half uur gecheckt. Een keer werd ik afgetapt en een keer met de fles. Zo rond half vier naar de afdeling. Daar ging het meetproces door. Erg gul met pijnstillers waren ze. Dus veel geslikt en geslapen. ‘s Avonds dacht ik met een looprekje zelf naar de toilet te gaan. Hier gingen twee verpleegsters mee. Zo gauw ik stond had ik hier al spijt van, smeekte nogmaals om de fles maar nu waren ze onverbiddelijk, ik zou zelf gaan. Sleepte mij achter het rek naar de toilet, lukte iets eruit te krijgen en me iets te wassen. Gauw weer in bed. De volgende dag was de wereld anders, ik had minder pijn en kon mij beter bewegen. Fysiotherapie gehad, leren lopen met krukken en om 16.00 uur naar huis. Daarna ging het alleen maar beter. Ik kan mijzelf redelijk redden. Voeten wassen is onmogelijk, eigenlijk alles met de voeten is moeilijk. Maar verder kan ik met 2, 1 en zonder krukken lopen. Doe wel echt heel voorzichtig, wacht op de terugslag. Maar blij tot nu toe. De orthopeed die mij opereerde, sprak ik op dinsdag en die voorspelde dat het prima zou gaan en dat ik de krukken mocht laten als ik vond dat het goed ging. Blij dus!
Nu heb ik foto’s gemaakt van het vakantiehuis en te samen met de tekst ga ik dit op Marktplaats plaatsen. Hopelijk wordt dit wat. Het komt ook bij een zweedse makelaar, dezelfde waar we het vorig jaar van gekocht hebben. Christina heet ze, ze is erg servicebewust, accuraat en aardig. Mocht ik het zelf verkopen dan krijgt zij toch haar provisie maar het papierwerk gaat dan ook via haar. Dus ze heeft er toch werk aan.
De foto’s en tekst van het vakantiehuis heb ik hieronder staan misschien is er iemand geïnteresseerd?
Gezellig, onderhoudsvrij en efficiënt huis in Bergslagen.
Ideaal om te gebruiken als vakantiehuis. Het huis heeft gemeentelijk water en afvoer. Het verwarmingssysteem is zeer efficiënt en een algemeen gebruikt systeem in Zweden n.l. een bergvärmepump. Dit systeem gebruikt de warmte uit de grond (190 meter diep geboord gat in een berg in de tuin) als basiswarmte en verwarmd hiermee het verwarmingssysteem en het warmwater. Stabiel en goedkoop in gebruik, het meest efficiëntste verwarmingssysteem in Zweden (duur in aanleg, +200.000 sek). Dit systeem is bestuurbaar op afstand met een APP. Deze toont de buitentemperatuur, binnentemperatuur en de instelling. Op afstand kan deze instelling aangepast worden.
Woonverdieping 75 m2. Het huis heeft op de begaande grond een ruime hal, een woonkamer met houtkachel, 2 ruime slaapkamers, een ruime badkamer met douche en toilet, een grote keuken met eetgedeelte. Hier zit een deur naar buiten naar het overdekte terras. De trap naar beneden in de hal, gaat naar het souterrain van 75 m2. In het linker gedeelte zit een voorraadruimte, hobbykamer, wasgedeelte met wasmachine en droogautomaat (hier staat ook de warmtepomp). Een toilet met douche en een sauna. In de kelder zit verder nog een kamer die evt. tot slaapkamer is om te bouwen, een werkruimte en een aangebouwde garage.
Het huis wordt geheel ingericht verkocht. De hal bevat matten, een kapstok met schoenenrek en een halkastje met spiegel. De woonkamer bevat een vensterbankkast, tweezits slaapbank, twee fauteuils, salontafel en bijzettafels, een kleed, twee kasten, een tv meubel en een flat tv met dvd speler. Beide slaapkamers bevatten een tweepersoonsbed, een van 160 cm en een van 180 cm, nachtkastjes en een ladekast. Dekbedden zijn aanwezig, beddengoed moet je zelf meenemen. De badkamer bevat een badkamerkast met spiegels en verlichting en een douchewand, handdoeken- verwarming en vloerverwarming aangesloten op het centrale verwarmingssysteem. De keuken is gerenoveerd en hier is het originele keukensysteem van 1958 bij gebruikt en aangepast. Een ingenieus kastsysteem in een vrolijke blauwe kleur. Ruime opbergmogelijkheden. De keuken wordt ingericht aangeboden met inventaris: fornuis met kookplaat en oven, afwasmachine, magnetron, koelkast met diepvriesgedeelte, servies, bestek, pannen, koffieautomaat, broodrooster etc. Het eetgedeelte van de keuken bestaat een grote houten eettafel met 6 stoelen, een vensterbankkast en twee dimbare lampen. Buitenmeubels. Twee fietsen, een dames stads-atb en en heren atb zitten erbij.
De tuinoppervlakte is 1508 m2. Er is een ruim terras dat doorloopt aan de zijkant van het huis en via de keuken toegankelijk is. Daar is dit terras ook overdekt. Het gedeelte van het terras aan de achterkant heeft een met houtgestookte badton. Hier kunnen ruim 6 personen heerlijk vertoeven in het warme water. De achterkant van het huis kijkt uit op een bos, een gedeelte hiervan hoort bij het huis. Aan de rechterkant van het huis is bos, links een woonhuis. Voor het huis staat een hoge heg en is een grasveld (grasmaaier zit erbij!).
De buitenkant van het huis is van eternietplaten. Een onderhoudsvrijsysteem dat in Zweden veel toegepast is. Zolang de platen heel zijn is er geen enkel gevaar voor de gezondheid of het milieu.
Het huis ligt in Ställdalen, een dorpje 8 km van Kopparberg en 25 km van Ludvika. In Kopparberg zijn 2 supermarkten waarbij 1 ook huishoudelijke artikelen, kleding en doe-het-zelf artikelen verkoopt, verder is er een drankenwinkel (systembolaget), een verfwinkel, doe-het-zelf winkel, dierenzaak, kapper en een aantal kleine winkeltjes. In Ludvika is alles aanwezig. Vlak voor Ludvika zit een groot koopcentrum met een groot aantal bekende winkelketens.
Ställdalen is niet zo groot, heeft ongeveer 460 inwoners. Het echte centrum ligt 1-2 km van het huis af. Hier zijn geen winkels. Net als zoveel dorpjes op het platteland zijn veel mensen weggetrokken. Er begint nu wel een nieuwe opleving, veel huizen worden verkocht aan thuiswerkers, gepensioneerden of als vakantiehuis. Het dorpshuis (folketshus) is verkocht aan twee Nederlanders die het geheel aan het opknappen zijn en grootste plannen hebben.
Het huis ligt in een bosgebied, hier zijn meerdere wandelingen mogelijk. Ongeveer 1 km van het huis ligt een recreatiegebied met mogelijkheid tot zwemmen. ‘s Winters zijn hier loipes met verlichting. In de omgeving zijn veel toeristische bezienswaardigheden.
Ook ‘s winters is het huis goed te bereiken, de weg in het dorp wordt door de gemeente geploegd en begaanbaar gehouden.
De afstand Utrecht – Ställdalen is ongeveer 1500 km.
Het huis kost 650.000 sek, dit is omgerekend ongeveer 55.400 euro. De verkoop wordt geregeld door een makelaar, die ook de overdracht regelt. Dit is kosteloos voor de koper. De bijkomende kosten voor de koper is de registratie bij ‘Lantmäteriet ’ de zgn. lagfart, 1,5% van de verkoopprijs: 9750 sek
Christina heeft foto’s gemaakt van de voor- en achterkant van het huis. Het staat bij de bekende huizensite hemnet en bij de makelaar, klik HIER voor de link.
Afgelopen zaterdag hebben we de sleutel van ons nieuwe huis gekregen. Hoewel ‘gekregen’ we hebben er een fiks bedrag voor betaald. Gewoonlijk teken je een voorlopig koopcontract en een tijdje erna de koopakte. In Zweden teken je eerst het koopcontract (köpekontrakt ) en daarna de koopbrief (köpebrev). Niet veel anders dus alleen gebeurd dit alles bij de makelaar. Omdat we er 300 km voor moesten rijden hebben we alles in één keer gedaan. En omdat ik 29 april geopereerd ga worden. Zouden we het zoals gewoonlijk doen dan zou er zeker een langere tijd tussen kunnen zitten. We bezitten nu dus drie huizen, beetje veel. Twee moeten er verkocht gaan worden. Het grote huis in Molkom moet nog even vastgehouden worden omdat ik hier na mijn operatie verblijf. Mocht ik langere stukken in de auto kunnen zitten/liggen dan kunnen we evt. naar het zuiden. Maar na 3 weken moet ik in ieder geval terug voor de eindcontrole. Het huis in Ställdalen, bij Kopparberg kan eigenlijk direct verkocht worden. Dit hebben helaas niet helemaal uit kunnen ruimen dus dat moeten we eerst afronden voordat de makelaar foto’s kan maken. Dit huis verkopen doet me wel wat. Een heerlijk huis, maar te klein voor ons om permanent in te wonen. Perfect huis om te hebben als vakantiehuis wanneer je er ver vanaf zit. Gemeentelijk water en afvoer, dus geen omkijken naar en een efficiënt verwarmingssysteem, een warmtepomp die gebruikt maakt van de warmte die deze krijgt uit het boorgat in de berg. Er is een 190 meter diep gat geboord in een berg in de tuin en daar haalt dit systeem zijn basis warmte uit. Zo diep in de grond is de warmte stabiel dus geen problemen met extreme koude. Een algemeen gebruikt systeem in Zweden, goedkoop in gebruik maar erg duur bij installatie. Er moet geboord worden en dan natuurlijk de warmtepomp zelf. Ook het warmwater komt hier vandaan. De ‘bergvärme’ zoals het hier heet heeft een eigen app en is op afstand instelbaar. In de app kun je de buiten- en binnentemperatuur zien en de pomp hierop afstellen. Praktisch! We verkopen het huis gemeubileerd en ook dat is handig voor een vakantiehuis, je kunt er zo in! Ik zit erover te denken om een advertentie op Marktplaats te zetten want juist voor mensen uit het buitenland die een vakantiehuis in Zweden zoeken is het ideaal. Moet nog even uitzoeken hoe dit moet als in het buitenland wonende Nederlander en natuurlijk zijn de foto’s dan heel belangrijk. Het is geen rood geschilderd houten huis maar het is wit en de gevel is bekleed met eternit platen. Dit lijkt niet gunstig maar als deze platen niet beschadigd zijn is het juist, zelfs na vele jaren, een onderhoudsvrije gevelbekleding. Veel gebruikt hier in Zweden en de regel is dat je hier niets aan moet doen. Het huis is dus onderhoudsvrij, ook makkelijk bij een vakantiehuis. Maar goed, dit moeten we gewoon gauw in gang gaan zetten. En daar is mijn operatie spelbreker. Morgen om 5.15 uur in de ochtend komt een busje of taxi, ik weet het niet, mij ophalen omdat ik om 7.15 uur op de operatieafdeling aanwezig moet zijn. Eerst nog voorbereiding en dan gaat het gebeuren. Operatie is ongeveer 1,5 uur, met wakker worden enz. zal het rond de 5 uur in beslag nemen. Een nachtje overblijven, dan nog een controle röntgen en dan, als alles goed is, naar huis. De orthopeed vertelde mij dat ik een afwijkend heupgewricht heb, gewoonlijk loopt de heupkop in de heupkom schuin naar beneden naar het dijbeen maar bij mij blijkt dit bijna recht te lopen. De hoek is dus kleiner dan normaal, coxa vara blijkt dit te heten. De orthopeed was hier niet erg bezorgd over, hij ging de prothese met de kleinste hoek erin zetten. In zijn tekening leek mij dit een heel probleem maar niet doen is zo langzamerhand geen optie meer. Ik zal het zien….. of voelen….
Een tegenslag, de winter is hier weer plotseling terug. Een behoorlijke laag sneeuw van zeker 10 cm. Nu bij ons, gisteren en de dag ervoor was dit in het zuiden van Zweden. En het werd een behoorlijke chaos. Veel mensen hebben de zomerbanden erop, en hier werd voor gewaarschuwd. En eigenlijk was het wegenonderhoud overgestapt op zomeronderhoud dus de schuivers moesten weer opgezocht worden en aan de slag. Diverse mensen zaten uren op de snelweg vast in de sneeuw. Veel commentaar op de instantie voor het wegonderhoud. Wat ik hierbij miste was de discussie over eigen verantwoordelijkheid, als er gewaarschuwd wordt om niet de weg op te gaan met zomerbanden en je doet het toch, moet je het jezelf kwalijk nemen, lijkt mij. Hans heeft bij ons ook de zomerbanden erop gelegd. Aanstaand weekend moeten we weer naar Molkom, dus hopen dat het snel smelt. Immers moet ik dinsdag naar het ziekenhuis waar ik meer over mijn heupoperatie te horen krijg.
Huis met erachter vakantiehuis
Het huis in het zuiden, bij Värnamo is gekocht. Hoewel we nog met het tekenen bezig zijn, heeft de makelaar het al van de verkoopsite gehaald. Nu nog even afwachten wanneer ik precies geopereerd wordt. Dan kan ik een tijd niets. Iets tillen is sowieso niet mogelijk, zelfs voor langere tijd. Aanstaande week kan er gepland worden. Het huis is al ingericht, het was lange tijd beschikbaar voor verhuur dus alle meubels etc. zitten erbij. Niet geheel mijn stijl maar op korte termijn is het handig. Dan kunnen onze twee huizen ingericht in de verkoop gaan, dat toont beter is de algemene mening.
In het begin zal ik in Molkom blijven, dichter bij het ziekenhuis en waarschijnlijk kan ik geen 3 uur in de auto zitten om naar ons nieuwe huis te gaan.
Ik ben behoorlijk ongerust over hoe dit allemaal moet, maar het huis niet kopen was geen optie. Het sprak ons heel erg aan en de kans dat zo’n soort huis nog eens te koop komt, is gelijk aan nul. Beter was natuurlijk als het eerder te koop was gekomen of over een jaar. Het grote huis gaan we zelf in wonen, het huis erachter gaan we als vakantiehuis verhuren. Misschien zelfs al dit jaar. Het is immers ingericht.
Nu zijn we vorige week een weekje op stap geweest. In Småland, we hadden daar een huis gehuurd, dat te koop stond. Makkelijk omdat we het zo goed konden onderzoeken, de omgeving konden bekijken en het gevoel konden testen hoe het was om hier te wonen. Mooi huis, groot en er was een dubbele garage bij waar een vakantiewoning aangebouwd was. Dus twee huizen. Mooi stuk grond en tegenover bos met een groot meer. Het lag aan een secondaire weg waar niet veel verkeer over ging maar ze reden wel 80km. De weg had van mij ook ietsjes verder weg mogen liggen maar was aan de voorkant waar je minder kwam. Het huis was in de 70-80 jaren stijl met veel hout en moest wat meer geupdate worden. 8 km verderop was een stad met veel winkels en ietsjes verder een met alle grote winkelketens. Er was prachtig te lopen, veel historische plekken en veel afwisselend landschap. Het huis was van een Noorse familie die erachter waren gekomen dat het toch wel ver weg was en daardoor er niet vaak waren. Als je een huis koopt in Zweden ben je verplicht om zelf de staat te onderzoeken. Hier was het niet makkelijk overzicht te krijgen. De makelaar zat in Zweden maar was Deens en had duidelijk zelf wat zaken bedacht omdat de verkoper eigenlijk niet zoveel wist over de huizen. Duidelijk voor ons was dat er zeker weinig onderhoud was gepleegd de afgelopen periode. De plek was erg mooi, en gaf de doorslag om er verder mee te gaan.
Natuurgebied in de buurt
Heen gingen we vanuit het vakantiehuis (366 km), en terug naar Molkom(290 km). Hier lag er een verrassing voor mij in de brievenbus: een oproep om bij de orthopeed en arbeidstherapeut te komen of met andere woorden, de eerste stap naar mijn heupoperatie. Kans dat het twee weken daarna gaat gebeuren. Niet handig natuurlijk met een op handen staande verhuizing, 400 km naar het zuiden. Volgens Hans moet ik het niet zo zwaar inzien, ik houd rust en hij plant en doet alles. Twee huizen verkopen, leeghalen, de inhoud 400 km verderop en daar alles op orde brengen. Lukt zeker, volgens hem. Ik zal het van afstand volgen, moet rust houden waarschijnlijk maar kan straks gezond en wel genieten van ons nieuwe huis. Overigens zitten we nog in de prijsonderhandelingen. Maar het ziet er gunstig uit.
Onze kleine dwergschnauzer groeit per minuut. Hij is ontzettend slim en eigenwijs. Nu na 15 weken staat hij al als een echte kerel met zijn poot omhoog. Ik vind dit erg vroeg, had liever dat hij een beetje baby bleef. Maar hij heeft blijkbaar haast. Constant toezicht vereist hij, als hij niet slaapt. Vooral als het erg stil is, is het verdacht. Meestal is hij dan met schoenen, zooltjes, sokken, koektrommels, electriciteitsnoeren, matjes, bedpoten of handdoeken bezig. Zelfs met mijn bril in zijn bek zag ik hem een keer langskomen! Maar als hij slaapt dan is hij echt ontzettend lief!
Februari was een maand met veel emoties. Begin februari hebben we onze dwergschnauzer Sverker laten inslapen. Een zwaar afscheid maar het was het beste dat we konden doen. Zijn hartkwaal was erger geworden en hij verzamelde vocht in zijn buik. Hij was wel vrolijk en actief maar het begon zijn tol te eisen. Veel langer hadden we het niet moeten laten doorgaan. Hij sliep vredig in, zijn hartje stopte en dat was het einde van onze lieve Sverker. Dik 11 jaar was hij aan onze zijde en we hebben veel plezier van en met hem gehad. Uiteraard wisten we dat dit op korte termijn zou moeten gebeuren maar echt voorbereid op de enorme leegte waren we toch niet. Na wat wikken en wegen besloten we om te zoeken naar een nieuwe dwergschnauzerpup. Deden we het nu niet dan zou het minstens een half tot een jaar uitgesteld moeten worden ivm mijn mogelijke heupoperatie. In de buurt van Uppsala zat een pup te wachten op een nieuw thuis, een zwarte met witte en grijze nuances, heel anders dan Sverker. Wat films laten sturen en besloten dat we hier zouden gaan kijken. Rond de 3 uur rijden en de dag moest zo gekozen worden dat het geen zware winterse tocht zou worden. Gelukkig waren de voorspellingen redelijk en konden we op korte termijn gaan kijken. Het was op het platteland en er waren veel verschillende honden bij de eigenaars. Er waren nog 2 pups en eentje zocht nog een thuis. Een wild en vrolijk hondje. Gekocht, natuurlijk. Jukka hebben we hem genoemd en hij is geheel anders van karakter dan Sverker. Gelukkig maar, vergelijken kan niet. Hij is uiterst wild, eigenwijs, lawaaierig en een echte durfal. Verdriet om Sverker is er nog steeds maar Jukka eist alle aandacht op en maakt het makkelijker om dit een plaats te geven.
Jukka
Verder hebben we besloten om te zoeken naar een huis dat alles in zich heeft wat we graag willen van een huis. Het vakantiehuis bij Kopparberg heeft veel van dat wat we willen maar het is te klein om permanent in te wonen. Molkom zijn we allebei over eens dat het huis geweldig is maar de woonomgeving ons niet past. Eerst zouden we een ander huis zoeken voor Molkom maar dan wordt dit huis weer nauwelijks bewoond. Je kunt immers maar op een plaats tegelijk zijn. Molkom verkopen maakt mij niet veel uit maar het vakantiehuis verkopen doet mij wel wat. We hebben hier een geweldige zomer gehad en ik verwacht dat komende zomer ook heerlijk wordt, als we die dan nog meemaken in dit huis….
Overigens zitten we nu hier buiten op het terras. Qua temperatuur is het niet veel, 4 graden maar zo in de zon is het heerlijk warm. Dus we genieten er alweer van.
Koud maar dan ook echt koud was het afgelopen week. De temperatuur zat rond de -25 graden ‘s nachts en overdag maar ietsjes hoger. Nog steeds zijn we wisselend in Kopparberg of in Molkom. In het laatste huis vaak 1-2 dagen. Afgelopen keer waren we 14 dagen in het vakantiehuis gebleven, de langste aaneengesloten periode vanaf de aanschaf. Eenmaal in Molkom moesten we eerst sneeuwruimen om het huis in te kunnen. Maar alles zag er goed uit, ondanks de strenge kou. De verwarming zet ik wel iets lager maar nog steeds zo rond de 18 graden. Zo ook met het vakantiehuis maar hier kan ik het met een app regelen. -25 is voor ons ongewoon maar in het noorden is dit niet zo. Maar daar was het nu onder de -40 en dat was daar weer ongewoon koud. Het is nu wat redelijker van temperatuur maar er komt weer extreme koude aan. Zo moet ik dinsdag naar de orthopeed en dan zou het -16 zijn. Niet mogelijk om een hond in de auto te laten zitten wachten en omdat het een 5-tal uur zal duren (reistijd en doktersbezoek) wordt het waarschijnlijk zo dat ik alleen zal gaan. Ons hondje zit een enkele keer alleen maar 5 uur is wel erg lang voor hem. Ik wacht de voorspellingen af. Een koude en sneeuwrijke winter is het in ieder geval al wel.
Ook hier hebben we reeën die komen eten bij onze vogelvoederplaats. Of ieder geval een ree maar er lopen er hier flink wat rond. Hans heeft van 2 paraboolschotels een voederplaats gemaakt en de vogels zijn er blij mee. Zonnebloempitten zijn de enige de echt populair zijn en wat vetbollen. Ander zaad hoeft niet.
Er heerst veel ongerustheid hier. Op de nieuwszenders is aangekondigd dat de bevolking zich klaar moet maken voor een eventuele oorlog. De overbevelheffer van de Zweedse defensie heeft dit aangekondigd. Eten, warmte, contanten en water moet een ieder voor zichzelf regelen. Veel instructies en informatie. De gedachte is dat als Rusland de oorlog met de Oekraïne wint, zich zal gaan richten op andere landen. Zweden is altijd erg in trek in verband met de ligging bij de Oostzee. Rusland heeft laten weten dat ze het onzin vinden, volgens hun is Zweden al in oorlog met Rusland omdat ze onderdeel zijn van het westen en het westen de Oekraïne steunt met geld en wapens.
Een noodvoorraad hebben wij in beide huizen, water ook maar warmte zal iets moeilijker zijn. Beide huizen hebben kachelhout en een kachel maar alleen in de woonkamer. Niet zoals in Dalkarlsberg waar we 4 kachels hadden waarvan op 2 ook gekookt kon worden. Tja, we proberen ons maar zo goed mogelijk voor te bereiden en het niet te somber in te zien….
Ja, zoals elk jaar sinds ik blog, een samenvatting van het jaar.
Geen mooi jaar als ik denk aan de oorlog in de Oekraïne, in de Gaza strook, de gangsterafrekeningen, de wending in de politiek wereldwijd, de vlucht van diverse volkeren, fake nieuws, de opwarming van de wereld en de opkomende armoede.
Voor ons persoonlijk was het wisselend. De ziekte van onze oogappel Sverker, overheerste het jaar. Deels logisch want hij is nu al 11 jaar. Maar hoe het precies gaat is moeilijk te bepalen. Soms gaat het heel slecht zoals net voor kerst, wil hij niet lopen en eigenlijk alleen slapen of het is zoals nu, hij wandelt grote stukken, speelt en zeurt om aandacht.
Dan mijn artrose, hele slechte tijd gehad waarin ik nauwelijks kon lopen. Nu gaat het redelijk, als ik de aandacht erop houdt met mijn laser en oefeningen kan ik bijna een normaal leven leiden.
Jammer was dat ik mijn kippen moest missen. Zij verhuisden naar een goede buur in Dalkarlsberg, hebben het geweldig. Positief voor hun maar ik mis ze echt. De verhuizing was nodig omdat we een tweede huis kochten en ik het heen en weer verplaatsen van de kippen niet zag zitten.
Een goede beslissing was de aanschaf van ons vakantiehuis. We kregen de sleutel op 9 juni en hebben daarna dit jaar er 158 dagen doorgebracht(31 december al meegenomen) en in Molkom 44 dagen. Makkelijk uit te rekenen met de Electriciteitsnet APP. Heerlijk om lekker op het terras in de zon te zitten en rond te wandelen in de bossen. Zelfs ‘s winters worden de wegen hier goed schoongemaakt waarschijnlijk zelfs beter dan in Molkom.
Het komende jaar roept veel angst bij mij op.
2024 wordt de vrede in Europa misschien wel op de proef gesteld. De dreiging hiervoor wordt steeds groter, vind ik. Ik hoop dat we dit ontlopen en dat het een jaar wordt van oplossingen.
Toch wens ik iedereen een gelukkig, vredig en gezond nieuwjaar.
Een witte kerst hebben we hier zeker. Er ligt veel sneeuw en elke dag komt er wel iets bij. Ook koud, tussen de -15 en de -5 graden. Bij ons vakantiehuis is het net een aantal graden lager dan in Molkom. Het frame van de garagetent is opgezet, met een zeil erover (dit omdat de tent erover heen doen teveel werk is met de koude) komt er iets minder sneeuw op de auto maar sneeuwvrij lukt niet. Maar het doet in ieder geval iets.
Kerst wilden we vieren met een sprong in onze badton. Met mijn werk heb ik diverse keren in zo’n ton gezeten met sneeuw om mij heen. Mutsje op tegen de kou! Dat was dan op locatie en de ton was hier waarschijnlijk permanent in gebruik. Dat is bij ons niet zo en bleek nu het probleem te zijn. Het is koud geweest, daarna een aantal dagen boven nul en nu weer erg koud. Sneeuw is ijs geworden en daarna weer bedekt met sneeuw. Het afdekzeil van onze ton was bedekt met een dikke laag ijs en de elastieken waar het mee vast zit waren ook geheel vastgevroren. Niet los te krijgen zonder schade aan te richten. Dus het hele idee maar laten gaan, jammer, leek zo leuk.
Vorige week zijn we een paar dagen in Molkom gebleven omdat ik een kies moest laten trekken en we 2 keer naar de dierenarts zijn geweest met Sverker. We gingen omdat we zijn buik zo dik en hard vonden. Dat werd onderzoek en röntgenfoto’s. Toen 2 dagen later een vervolgonderzoek met 2 echo’s. De bloedproef wees uit dat zijn leverwaarden 2 keer hoger waren dan normaal en een vergrote lever werd dan ook vastgesteld. Daarbij dan nog zijn slecht pompende hartje en de vochtophoping. Verbazingwekkend genoeg is hij levendig, eet, plast en poept goed en heeft er duidelijk nog zin in. Tijdens het eerste gesprek vroeg de dierenarts of we verder wilden met het onderzoek, het zou duur worden en ja, hij is al elf. Omdat hij toont er nog zin in te hebben, wilden we dit wel. We zijn nu dan dus (omgerekend)1000 euro armer. En weten nog niet echt hoe het verder moet. Woensdag belt de dierenarts over een nog lopend onderzoek naar het vocht dat in zijn maag zat. Het kan dan een tumor zijn. Maar opereren is toch geen optie meer. We moeten het maar even afwachten. In ieder geval ziet het er niet uit dat Sverker net als onze eerdere honden, 13-14 jaar wordt.
Met mijn artrose is het nog steeds redelijk. Kan eigenlijk altijd goed lopen, soms iets opstartproblemen maar na even stappen gaat het goed. Ik ben precies met oefeningen doen en het gebruik van mijn laser. Ik heb nu ook een oproep van een orthopeed ontvangen. Niet in Karlstad waar ik ‘thuis hoor’ maar in Torsby, 90 km van Molkom af. Waarschijnlijk is Karlstad helemaal vastgelopen en sturen ze nu een deel van de patiënten naar Torsby. Hopen dat het weer dan een beetje gunstig is, het is veelal secundaire weg vanuit Molkom. Maar het is misschien een begin van een permanente oplossing voor mijn artrose.
En goed nieuws, enkele dagen geleden was het de langste nacht dus nu gaan we weer naar lichtere tijden. Dit gaat altijd snel. Rond de 5 minuten per dag en dat tikt snel aan !
Ik wens iedereen prettige feestdagen en gelukkig, gezond 2024.
Tjemig, bijna 3 maanden geleden sinds de laatste blog. Ja, de routine ben ikzelf echt kwijt nu. Wat is er allemaal gebeurd in die tijd? Moet even uit mijn herinnering putten. Nog steeds zijn we meer in het vakantiehuis dan in ons grote huis in Molkom. Ook over gedacht om alles hiernaartoe over te brengen en Molkom te verkopen. Maar dan zal er veel inboedel verkocht moeten worden want ons vakantiehuis is geheel ingericht en Molkom is ruim 130 m2 en ook ingericht. Gaat veel energie kosten en ook veel sentiment oproepen want er zijn spullen die niet gemakkelijk of misschien helemaal niet verkocht worden maar waar we wel aan verknocht zijn. Zo is het nu al met onze B&O tv van 1993. Geweldig apparaat, knalblauw op een draaivoet, een “dikke” tv maar door de lay-out komt deze niet dik over. Met onze smart-tv hub was deze goed te gebruiken maar de beeld en lettergrootte gaven toch problemen. Dus staat deze nu weer in Molkom en we weten niet wat we ermee gaan doen. Mooi, maar de tijd ontgroeid waarschijnlijk. Zo misschien ook met onze deSede stoelen, Breuer stoel en Corbusier ligstoel. Eigenlijk is het vakantiehuis is te klein, in ieder geval de woonkamer. Deze zou groter moeten zijn en een slaapkamer erbij zou handig zijn. Een hobbykamer moet nu in de kelder. En eigenlijk voldoet het huis niet aan onze definitie van wat nodig is bij oud worden. Zo hadden we als eis dat er wat faciliteiten zoals een supermarkt, gezondheidscentrum en apotheek in de buurt zou zijn. Dat is daar zeker niet, 8 km moet daarvoor gereden worden. Ach, we moeten maar even zien hoe dit verder gaat. Als het aan onze hond Sverker ligt, gaan we meer in Molkom wonen. Hier loopt hij enthousiast rond want er is veel te snuffelen. Afgelopen week dacht ik, op een ochtend, wandelend bij ons vakantiehuis, dat het met hem gebeurd was. Tijdens de wandeling wilde ik even in de brievenbus kijken maar dit was iets dat hij zeker niet wilde. Ik trok hem een tweetal meters die kant op zodat ik de deksel kon openen. Sverker wilde dit persé niet en kreeg een aanval. Zijn poten stonden breeduit en zijn lijfje zakte in elkaar. Ik greep hem, schudde en bewoog zijn borst. Geen medisch inzicht, wat te doen? Dacht dat het voorbij was voor ons kereltje. Nam hem in mijn armen en rende naar huis. Voor de deur zette ik hem neer, hij stond en bewoog. Langzaam liep hij naar binnen. Daar stond ik, diep overstuur maar blij dat ik het lot had kunnen wenden. Was dit nu omdat hij zijn zin niet kreeg? Voortaan anders reageren. Zo’n hartpatientje vraagt een andere aanpak blijkbaar.
Met mijn artrose is er veel aan het veranderen. Ben wel voorzichtig om hier over te schrijven want het wisselt zo ontzettend gemakkelijk. Afgelopen week was het geweldig, kon gewoon zitten en geen probleem met opstaan. Voelde mij ‘normaal’. Ik doe veel oefeningen, gebruik mijn laser en massageapparaat elke dag. De lasertherapeutsessies ben ik aan het verminderen. Nu 1 keer in de maand. Birgitta kon niet zoveel meer doen en ik wilde zelf ook meer doen. Ik heb hier een aardig bedrag aan uitgegeven en het is niet aftrekbaar van de belasting. Resultaat telt hier natuurlijk maar wat deze verandering heeft veroorzaakt weet ik niet en ook niet of er echt een verandering is. omdat er gisteren een terugslag kwam, een echte pijnaanval en weer problemen met lopen. Hopelijk een korte terugslag misschien omdat ik met het terugrijden naar Molkom 1,5 uur stil heb gezeten. Meestal rijd ik omdat ik dan geen problemen heb met lopen. Hoe dit werkt, geen idee.
Heb weer, zoals in, Dalkarlsberg, een kerstbok gemaakt. Hans had een mooi frame getimmerd en de takken waren te knippen in de buurt van het huis. Klein klusje maar leuk om weer eens te doen. Eind oktober zijn we naar Dalkarlsberg gereden. Een van onze oude kennissen (en dan letterlijk ‘oude’) Dolly, was overleden. 83 jaar was ze, een pijnloze dood, hartaanval, op de 80-ste verjaardag van haar man Torbjörn. Niet leuk voor hem natuurlijk, het bezoek was net weg. Erg treurig. Hij was goed te spreken tijdens het bezoek, maar eenzaam, 53 jaar waren ze samen geweest. Ik ben toen ook nog even naar mijn kippen wezen kijken, bij Mona en Allan. Allan was buiten bezig met de kippenren, ze lopen allemaal vrolijk rond te stappen. En hoewel ik mij bedroefd voelde was dit duidelijk niet het geval bij mijn kippen. Zij hebben het goed. Mooi! Ook nog even bij Skrekarhyttan wezen kijken, de werkgroep waar Hans veel tijd aan heeft besteed. De kolarkoja was afgebrand en dezen hadden ze opnieuw opgebouwd. Een stuk groter met mogelijkheid tot overnachten. Heel mooi.
De winter is al volop ingetreden, sneeuw hebben we al een paar keer gehad, en al -15. Het heen en weer rijden zal meer tijd in beslag nemen en moet goed gepland worden. Hans heeft getest om de auto in de garage te zetten, hij heeft een grote hekel aan sneeuwvrij maken. Maar dit paste niet, erg nauw en de drempel molde bijna de antenne. Nu hebben we een garagetent besteld. Mogelijk kunnen we deze niet geheel opzetten ivm de sneeuw en koude maar met een dekzeil erop kan toch de auto sneeuwvrij geparkeerd worden, hopen we. Ja, op naar lichtere tijden, nog een maand en dan wordt het elke dag weer lichter, dan de lente en de zomer. Verheug me op de dagen in ons vakantiehuis. Hopelijk met Sverker aan onze zijde.
Deze site beschrijft mijn gedachten en gevoelens over mijn leven in Zweden. Gewoon zaken die opvallen of mij bezighouden. Soms over verschillen, soms over ditjes en datjes.
marja wagemans 